Op weg naar de (ijs)bergen
Blijf op de hoogte en volg Nico en Ada
23 November 2014 | Argentinië, El Calafate
Buenos de todos,
Het gaat geweldig goed met ons en we genieten volop van ons Argentijnse avontuur en lekkere eten met heerlijke wijnen!!!
We gaan gewoon verder met ons verslag dat nu begint in San Carlos de Bariloche
woensdag 19 november.
WE hebben nog een laatste dag hier in Bariloche, de belangrijkste en grootste stad hier in het merengebied, gelegen aan het Nahuel Huapi meer, of zoals in de brochures staat: Dit is de poort naar een van de mooiste parken in Argentinië. Wat NP Banff in Canada is, is Nahuel Huapi hier in Argentinië.
De Oostenrijkse meneerVogel, ja die van de natuur produkten, had hier een enorm jachtgebied, 76.000 hectare grond.
WWij hebben hier vijf heerlijke dagen gehad met een prachtid zicht op het meer en de besneeuwde bergtoppen er omheen. Deze laatste dag gaan we naar de overkant van het meer, ong 90km rijden naar Villa la Angustura. We wilden eigenlijk met de boot gaan, maar die was juist vandaag in ondeerhoud, Gelukkig hebben wij de Clio en kunnen we er toch naar toe over de weg. Er ligt daar een schiereiland, met hele bijzondere en zeldzame bomen, Arrayanbomen, schijnen alleen hier en in Japan voor te komen. ZE heten ook wel Bambi bomen, want de boomschors is kaneel bruin met witte vlekken. Het verhaal gaat dat Walt Disney hier de inspiratie op deed voor zijn Bambi films. Omdat dit bos op de punt van het schiereiland ligt nemen we heen een boot(40 min varen) want e kunnen hier niet weggaan zonder op deze prachtige meren gevaren te hebben. Terug gaan we lopen.....ant we moeten ons wel voorbereiden op de kpmende ctieve dagen. Niet veel mensen maken die keuze.....nee, eigenlijk gaat iedereen weer met de boot mee terug.
Wat opvallend is met het auto rijden, de argentijnen rijden rustig, gebruiken de claxon niet! De benzine is goedkoop, maar niet altijd voorradig en de pompen zijn schaars, er staat vak een lange rij wachtende auto´s.
Op weg naar Villa la Angustura( 90km) nstaan 3 politie controles heen, maar ook ope terugweg. We weten dat Nico zijn ri8jbewijs in het hotel heeft laten lggen en bij de laatste post gaat het bijna MIS....een agente fluit en beduidt dat we nog langzamer moeten rijden en steekt dan haar linkerarm uit ( ze staat in de middenberm) om ons aan de kant te zetten. We lachen vriendelijk....knikken van ja...steken onze hand op....en rijden dan langzaam door...pfffff...er gebeurt verder niks!!! e denken dat ze zelf ook verbaasd was, want iedereen gaat altijd netjes aan de kant....STOMME toeristen!!!
Donderdag 20 november
WE vertrekken rond negen uur vanuit de hosteria en rijden naar de luchthaven. Daar leveren we de huurauto in bij iemand die klaar staat met een bordje :Van den >Zwan... dat wisten we niet dat Aad en Margot hier ook waren!!!! maar gelukkig is het bordje fout...hij komt écht voor onzr Clio.
Dan vliegen we naar El Calafate, zo´n 1400km naar het zuiden om dan direkt door te gaan met de bus naar El Chalten waarvan ik nu net in de boeken lees: dit is zonder twijfel ( ALWEER) een van de mooiste plekjes van Patagonië: vanaf het minste zonnestraaltje wordt het gewoonweg magisch...is wat ze schrijven. Het ligt in het hart van de Andes en we hopen hier de komende dagen prachtige wandelingen te gaan maken.
Vrijdag 21 november
Als we wakker worden loeit de Patagonische wind om ons huisje; ongelooflijk...alles kraakt. We denken dat het onmogelijk is om vandaag omhoog te gaan. ...je wordt van de berg af geblazen.
Bij het ontbijt horen e dat we écht el omhoog kunnen gaan,omdat het vooral hier in El Chalten zo hard waait.
We lopen een werkelijk prachtige tocht, waarvan de laatste anderhalf uur een flinke beklimming is, maar eenmaal boven wordt de inspanning beloot!.... met uitzicht op de Fitz Roy, de hoogste berg hier in de omgeving.En dan zien we sommige mensen nog weer verder gaan...pfff....en dan herinneren wij ons, dat gelezen te hebben.. ¨ben je eenmal boven...genieten van het uitzicht!!!...mar dan toch nog even verder lopen...lees: klauteren!!...eerst omlaag en dan weer omhoog voor de Lagune de los tres!!...WOW!!!! een helder blauw meer omringt door de bergen en vanuit de gletscher liggen er IJsblokken in het blauwe water..wat een uitzicht!!! daar gaan we toch even voor zitten...Wat is dit MOOI!!
De terugtocht is vooral in het begin moeilijk omdat dit stuk zo steil is maar eenmaal meer naar benedenlopen we lekker terug, het loopt al tegen de avond als we weer in het dorp zijn. Maar het is hier lang licht om tien uur wordt het pas donker.
Wat is lopen in de bergen toch FANTASTISCH!!!
Hier in El Chalten heerst een soort wintersport sfeer, alleen zijn alle mensen hier om te wandelen,overdag is iedereen weg, om aan het einde van de dag met elkaar in de cerveceria een biertje te drinken..bere gezellig!.
Zaterdag 22 november
Het regent!!! dat is een nieuwe ervaring....ij hebben er op gerekent en hadden jhet al eerder verwacht. Vandaag willen we toch een wandeling maken naar Laguna Torre( ong.8 uur). Dat is een stuk minder lang dan gisteren. We zijn nog maar net op weg als de zon al door komt...Lucky WE...het eerste stukje o9mhoog...protesteren onze benen (hier hebben ze geen zin in.:) maar vanddag is de tocht minder zaar, dus ook de benen moeten eraan geloven.we zien onderweg weer een Condor vliegen...prachtig.
ëënmaal in de buurt van de laguna gaat het steeds harder waaien. Op een zeker moment kun je echt tegen de wind in hangen, zelfs met je rugzak op val je dan niet naar voren.
Bij de Laguna zijn van stenen en van rotsen een soort van schuilplekjes gemaakt als bescherming tegen de wind. daar vinden we een mooi plekje om onze proviand op te eten, met een prachtig uitzicht op het meer(laguna) met hele grote ijsbrokken die daar in rond drijven....zo dichtbij ...hebben wwe nog nooit gezien!
Het is hier KOUD en het WAAIT onwijs en toch wwillen we hier nog wel even zitten ....INDRUKWEKKEND!!
Als e ´avonds weer thuis zijn eten e een typisch argentijns gerecht: Lcro, een soort stoofpot van bonen,vlees, bacon en groenten. heel voedzaam en dat kunnen we goed gebruiken....we zijn aardig ¨leeg gelopen¨
Morgen vertrekken we naar El Calafate....daar zijn we nu en schrijven dit verslag.
We hopen dat jullie een aardig idee hebben van ons leven hier in Argentinië.!!!
Tot een volgende keer
We gaan weer proberen nog wat foto´s te plaatsen
Saludos Ada en Nico
Het gaat geweldig goed met ons en we genieten volop van ons Argentijnse avontuur en lekkere eten met heerlijke wijnen!!!
We gaan gewoon verder met ons verslag dat nu begint in San Carlos de Bariloche
woensdag 19 november.
WE hebben nog een laatste dag hier in Bariloche, de belangrijkste en grootste stad hier in het merengebied, gelegen aan het Nahuel Huapi meer, of zoals in de brochures staat: Dit is de poort naar een van de mooiste parken in Argentinië. Wat NP Banff in Canada is, is Nahuel Huapi hier in Argentinië.
De Oostenrijkse meneerVogel, ja die van de natuur produkten, had hier een enorm jachtgebied, 76.000 hectare grond.
WWij hebben hier vijf heerlijke dagen gehad met een prachtid zicht op het meer en de besneeuwde bergtoppen er omheen. Deze laatste dag gaan we naar de overkant van het meer, ong 90km rijden naar Villa la Angustura. We wilden eigenlijk met de boot gaan, maar die was juist vandaag in ondeerhoud, Gelukkig hebben wij de Clio en kunnen we er toch naar toe over de weg. Er ligt daar een schiereiland, met hele bijzondere en zeldzame bomen, Arrayanbomen, schijnen alleen hier en in Japan voor te komen. ZE heten ook wel Bambi bomen, want de boomschors is kaneel bruin met witte vlekken. Het verhaal gaat dat Walt Disney hier de inspiratie op deed voor zijn Bambi films. Omdat dit bos op de punt van het schiereiland ligt nemen we heen een boot(40 min varen) want e kunnen hier niet weggaan zonder op deze prachtige meren gevaren te hebben. Terug gaan we lopen.....ant we moeten ons wel voorbereiden op de kpmende ctieve dagen. Niet veel mensen maken die keuze.....nee, eigenlijk gaat iedereen weer met de boot mee terug.
Wat opvallend is met het auto rijden, de argentijnen rijden rustig, gebruiken de claxon niet! De benzine is goedkoop, maar niet altijd voorradig en de pompen zijn schaars, er staat vak een lange rij wachtende auto´s.
Op weg naar Villa la Angustura( 90km) nstaan 3 politie controles heen, maar ook ope terugweg. We weten dat Nico zijn ri8jbewijs in het hotel heeft laten lggen en bij de laatste post gaat het bijna MIS....een agente fluit en beduidt dat we nog langzamer moeten rijden en steekt dan haar linkerarm uit ( ze staat in de middenberm) om ons aan de kant te zetten. We lachen vriendelijk....knikken van ja...steken onze hand op....en rijden dan langzaam door...pfffff...er gebeurt verder niks!!! e denken dat ze zelf ook verbaasd was, want iedereen gaat altijd netjes aan de kant....STOMME toeristen!!!
Donderdag 20 november
WE vertrekken rond negen uur vanuit de hosteria en rijden naar de luchthaven. Daar leveren we de huurauto in bij iemand die klaar staat met een bordje :Van den >Zwan... dat wisten we niet dat Aad en Margot hier ook waren!!!! maar gelukkig is het bordje fout...hij komt écht voor onzr Clio.
Dan vliegen we naar El Calafate, zo´n 1400km naar het zuiden om dan direkt door te gaan met de bus naar El Chalten waarvan ik nu net in de boeken lees: dit is zonder twijfel ( ALWEER) een van de mooiste plekjes van Patagonië: vanaf het minste zonnestraaltje wordt het gewoonweg magisch...is wat ze schrijven. Het ligt in het hart van de Andes en we hopen hier de komende dagen prachtige wandelingen te gaan maken.
Vrijdag 21 november
Als we wakker worden loeit de Patagonische wind om ons huisje; ongelooflijk...alles kraakt. We denken dat het onmogelijk is om vandaag omhoog te gaan. ...je wordt van de berg af geblazen.
Bij het ontbijt horen e dat we écht el omhoog kunnen gaan,omdat het vooral hier in El Chalten zo hard waait.
We lopen een werkelijk prachtige tocht, waarvan de laatste anderhalf uur een flinke beklimming is, maar eenmaal boven wordt de inspanning beloot!.... met uitzicht op de Fitz Roy, de hoogste berg hier in de omgeving.En dan zien we sommige mensen nog weer verder gaan...pfff....en dan herinneren wij ons, dat gelezen te hebben.. ¨ben je eenmal boven...genieten van het uitzicht!!!...mar dan toch nog even verder lopen...lees: klauteren!!...eerst omlaag en dan weer omhoog voor de Lagune de los tres!!...WOW!!!! een helder blauw meer omringt door de bergen en vanuit de gletscher liggen er IJsblokken in het blauwe water..wat een uitzicht!!! daar gaan we toch even voor zitten...Wat is dit MOOI!!
De terugtocht is vooral in het begin moeilijk omdat dit stuk zo steil is maar eenmaal meer naar benedenlopen we lekker terug, het loopt al tegen de avond als we weer in het dorp zijn. Maar het is hier lang licht om tien uur wordt het pas donker.
Wat is lopen in de bergen toch FANTASTISCH!!!
Hier in El Chalten heerst een soort wintersport sfeer, alleen zijn alle mensen hier om te wandelen,overdag is iedereen weg, om aan het einde van de dag met elkaar in de cerveceria een biertje te drinken..bere gezellig!.
Zaterdag 22 november
Het regent!!! dat is een nieuwe ervaring....ij hebben er op gerekent en hadden jhet al eerder verwacht. Vandaag willen we toch een wandeling maken naar Laguna Torre( ong.8 uur). Dat is een stuk minder lang dan gisteren. We zijn nog maar net op weg als de zon al door komt...Lucky WE...het eerste stukje o9mhoog...protesteren onze benen (hier hebben ze geen zin in.:) maar vanddag is de tocht minder zaar, dus ook de benen moeten eraan geloven.we zien onderweg weer een Condor vliegen...prachtig.
ëënmaal in de buurt van de laguna gaat het steeds harder waaien. Op een zeker moment kun je echt tegen de wind in hangen, zelfs met je rugzak op val je dan niet naar voren.
Bij de Laguna zijn van stenen en van rotsen een soort van schuilplekjes gemaakt als bescherming tegen de wind. daar vinden we een mooi plekje om onze proviand op te eten, met een prachtig uitzicht op het meer(laguna) met hele grote ijsbrokken die daar in rond drijven....zo dichtbij ...hebben wwe nog nooit gezien!
Het is hier KOUD en het WAAIT onwijs en toch wwillen we hier nog wel even zitten ....INDRUKWEKKEND!!
Als e ´avonds weer thuis zijn eten e een typisch argentijns gerecht: Lcro, een soort stoofpot van bonen,vlees, bacon en groenten. heel voedzaam en dat kunnen we goed gebruiken....we zijn aardig ¨leeg gelopen¨
Morgen vertrekken we naar El Calafate....daar zijn we nu en schrijven dit verslag.
We hopen dat jullie een aardig idee hebben van ons leven hier in Argentinië.!!!
Tot een volgende keer
We gaan weer proberen nog wat foto´s te plaatsen
Saludos Ada en Nico
-
24 November 2014 - 09:29
Marry En Jos:
Ada, Nico
Wat is de wereld toch waard om bereisd te worden. Prachtige foto's die het verhaal verlevendigen. Super tocht (geen vakantietripje blijkbaar). -
24 November 2014 - 13:01
Lenyvdoever:
Lieve N en A. Zijn jullie schoenen nog wel heel want volgens jullie verhalen moeten die al lang versleten zijn, wat een geloop en geklim iedere dag maar wat zullen jullie genieten,maar pas op voor de wind want die kan volgens jullie goed hard zijn.Bedankt weer voor het bericht, ben blij dat alles goed gaat.Vanavond kom Ma Maat het ook weer lezen. Liefs van ons beiden. -
24 November 2014 - 13:06
Jos Jacobs:
Hallo Ada en Nico,
Vol bewondering jullie verhalen gelezen en mijn mond viel op toen ik de foto's zag. Schitterend en indrukwekkend!!!
Wilma en ik volgen uiteraard jullie reis en wensen jullie nog veel reisplezier!
Groet,
Jos -
24 November 2014 - 22:11
Marijk En Peet:
Lieve vrienden,
Net als bij jullie vorige avonturen zijn we weer verbaasd over wat jullie meemaken. En wat een prachtige foto's. Je weet, dat wij Frankrijk ver genoeg vinden, maar om dit van jullie te lezen vanuit Verweggistan blijft een feest. Wij wensen jullie nog veel plezier en doe voorzichtig.
Gr en een dikke knuffel.
Marijk en Peet
-
26 November 2014 - 10:45
Ron:
Het wandelen klinkt als topsport, maar de foto's zeggen genoeg: wow wow wow! -
26 November 2014 - 23:13
Karin Wienk:
Hey vakantiegangers.
Wat een prachtige foto's van een prachtig land.
En wat een heerlijke verhalen.
Groetjes, karin. -
29 November 2014 - 19:27
Marijk En Peet:
Wat een leuke verrassing was het afgelopen week voor ons om jullie felicitatiekaart te krijgen vanuit Argentinië. En zo creatief bewerkt met jaren, dagen, uren........hahaha! Dat jullie daar nog tijd voor hebben gehad met zo'n druk programma. super bedankt.
Veel plezier op reis verder!
kus van Marijk en Peet -
30 November 2014 - 20:49
Lourens:
Hoi, hoi, ook wij lezen iedere keer met veel plezier jullie reisverhaal en bekijken de mooie en leuke foto's. En tja, wat moet je dan nog toevoegen? Ga rustig door met schrijven en foto's maken, wij genieten gewoon mee. Groetjes uit Emst PS: en nog bedankt voor de leuke trouwkaart! -
03 December 2014 - 00:00
Ina:
Hola, hola,
na mijn 1e training sinds weken, na een forse luchtwegontsteking, zit ik bij te komen en meer dan te genieten van jullie geweldige verhalen! Wat maken jullie mooie dingen mee!! De pinguïns, Bariloche (en gegoogled op Casona del Alto =super!), Fitz Roy, El Calafate.....het is alsof ik er zelf weer ben. De foto´s zijn prachtig, om bij weg te dromen. Wat een goed besluit om deze reis nu toch te maken. Op het moment zelf magisch, als herinnering onvergetelijk.
Hoop op nog meer mooie ervaringen.
Heerlijke reis verder!
Lieve groeten, Ina.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
