Vanuit Weishan
Door: Ada en Nico
Blijf op de hoogte en volg Nico en Ada
28 September 2007 | China, Peking
Hallo lieve alllemaal,
Maandag 24 september: we zetten geen wekker en worden pas om 8 uur wakker...heerlijk!!We logeren in het Bin Bijang hotel,redelijke kamer ,vreselijke badkamer ...maar wel een heerlijke douche met altijd warm water!!!!Vandaag huren we fietsen voor wel 1,5 euro per dag!!!Het is hier zo mogelijk nog meer chaotyisch als in Beijing..gewoon meefietsen met de meute en dan komt het goed op de kruispunten. In Chengdu zijn trouwens bijna geen toeristen< dus letten ze ook wel een beetje op ons!!!"s avonds eten we in een Hotpot restaurant dat is hier de specialiteit en we voonden een adres uit de trotter gids, als we er aankomen staan er voor de deur hele rijen mensen te wachten met een nummertje wanneer ze aan de beurt zijn en binnen is het giga-druk...maar we gaan het proberen. We parkeren de fietsen en lopen naar de ingang( voorbij alle wachtende mensen) en tot onze verbazing kunnen we direkt mee naar binnen, waar in een beetje aparte ruimet nog precies een tafel voor drie is (ondertussen had Mirjam uit de groep zich bij ons gevoegd)Hotpot is dus echt HOT!!!!! maar we houden dapper vol al gebruiken we het meeste de mildere bouillonpot.Dan fietsen we terug om de fietsen in te leveren, en komen langs een park waar we gezang horen. Fietsen parkeren en even kijkenTypisch chinees volksvermaak:iemand zingt( nou ja zingt!!)en dan gaat er ook nog iemand dansen en in dit geval waren er twee muzikanten die de boel begeleiden. Veel mensen staan eromheen om te kijken en eventueel zelf mee te doen...maar zodra wij er staan vormen wij de bezienswaardigheid..steeds weer grappig om mee te maken.
Dinsdag 25 september:We reizen van Chengdu-Lijiang. We gaan met een binnenlandsevlucht en vertrekken om 8.00uur uit het hotel om 12 uur waren we alweer in ons volgen de hotel 500km.verder.We logeren in hotel Mountain Peak Inn.Een heel sfeervol hotel.Het ligt in het oude centrum met veel kleine straatjes,grachtjes met bruggetjes en vrijwel alleen souvenirwinkeltjes...een grote kermis!!!We wandelen erdoor maar gaan dan langs het water door naar het Black Pool Garden.In de tempel daar hadden we een leuke ontmoeting met een monnik, we stakenwierook en kaarsjes aan, waarna er nog een of andere ceremonie volgde. We kletsten nog wat en gaven hem toen eeen paar Hollandse klompjes en wij kregen van hem allebei een armband die ons zal beschermen...dus die dragen we trouw!!!Maar dan gebeurt er toch weer iets onverwachts...we kunnen namelijk ons hotel in de wirwar van straatjes nooit meer terug vinden...gelukkig hadden we het kaartje van het hotel bij ons...zodat iemand ons de weg kon wijzen.
Woensdag 26 september:We vertrekken vandaag voor een bergtocht van twee dagen.De wandeling is prachtig, maar best zwaar omdat het pad alleen maar omhoog gaat, we klimmen zo'n 700meter omhoog naar 3200 meter over modder,keien,bergpad.Na zo'n 6 uur komen we aan in de Wenhai lodge, waar we weer verwend worden met een heerlijke maaltijd!!De avond is weer koud zodat we allemaal om 9 uur in bed liggen....maar dit keer wel met een electrische deken!!!dat is de luxe van vandaag!!want de toiletten zijn buiten.
Donderdag 27 september:De dag van het afstuderen van Remon!!!want ook al zijn we er niet bij, we denken er de afgelopen dagen dagelijks aan. We vertrekken om 8.45 uit de lodge en gaan de bergen weer in/op.Vandaag wordt makkelijker als gisteren is beloofd en dat is ook zo...al beginnen we wel weer met een stevige klim. we stijgen zo'n 100meter in de eerste kilometer...en dan gaat het helemaal mis!!! een van de mannen uit de groep blijft wat achter als Nico even bij hem informeert of alles goed gaat , wil hij even gaan zitten en twee tellen later krijgt hij daar boven op de berg een hart-infarct, meest vreselijke plek om zoiets te krijgen...gelukkig kunnen we wel per mobiele telefoon hulp oproepen, maar het duurt zeker twee en een half uur voor er een arts ter plaatse omdat de weg er naar toe bijna onbegaanbaar was en ze dan nog naar boven moesten klimmen.Maar dan na de eerste ECG ter plekke moet hij nog naar beneden gebracht worden, een behoorlijk steile helling af, gelukkig zijn er met de arts ook een aantal dorpsbewoners mee omhoog gekomen zodat de mannen uit de groep samen met hen de brancard naar beneden sjouwen.Dat betekende een kilometer lopen en 100 meter dalen geen gemakkelijke opgave...maar het is gelukt en hij leeft nog!!! maar dan moet de weg naar het dorp nog genomen worden in de ambulance( die eerst dus niet eens wilde komen omdat de weg te slecht was), de rest van de groep rijdt in taxi-busjes achter de ambulance aan naar beneden over een inderdaad verschrikkelijke weg en we hopen allemaal dat hij levend het ziekenhuis zal bereiken .de rit duurt 45minuten!!..en ook dat is gelukt!!!!"s avonds bezoeken we het ziekenhuis en is hij wel bij kennis en de toestand lijkt stabiel...gelukkig!!!Met de groep gaan we 's avonds toch "gewoon" naar de Naxi-muziek voorstelling zoals de bedoeling was en dat is niet echt goed voor je gehoor ...wat kunnen die meisjes vals en hard zingen!!!
We hebben aan het eind van deze bewogen dag nog even contact met Remon...het is voor elkaar...eindelijk afgestudeerd als docterandus met een 7,5!!!dat geeft ons weer een blij gevoel.
Vrijdag 28 september: De hele groep komt maar langzaam op gang want wij gaan vandaag weer verder...even contact met het ziekenhuis, de toestand is stabiel.We vertrekken pas laat naar Weishan zoals de bedoeling was...een dorp in de bergen boven Dali er zijn geen toeristen hier..zodat we ook hier weer goed bekeken worden.Onderweg rijden we uren lang langs de rijstvelden,waar ook druk geoogst werd..een prachtig gezicht al die verschillende kleuren groen. We gaan het dorp nog even door om te eten en dat doen we met 8 personen incl.drank voor 5 euro totaal!!Morgen gaan we weer naar beneden (van de berg af) en gaan we naar Dali.
Iedereen weer tot een volgende keer
Liefs van ons,
Ada en Nico
Maandag 24 september: we zetten geen wekker en worden pas om 8 uur wakker...heerlijk!!We logeren in het Bin Bijang hotel,redelijke kamer ,vreselijke badkamer ...maar wel een heerlijke douche met altijd warm water!!!!Vandaag huren we fietsen voor wel 1,5 euro per dag!!!Het is hier zo mogelijk nog meer chaotyisch als in Beijing..gewoon meefietsen met de meute en dan komt het goed op de kruispunten. In Chengdu zijn trouwens bijna geen toeristen< dus letten ze ook wel een beetje op ons!!!"s avonds eten we in een Hotpot restaurant dat is hier de specialiteit en we voonden een adres uit de trotter gids, als we er aankomen staan er voor de deur hele rijen mensen te wachten met een nummertje wanneer ze aan de beurt zijn en binnen is het giga-druk...maar we gaan het proberen. We parkeren de fietsen en lopen naar de ingang( voorbij alle wachtende mensen) en tot onze verbazing kunnen we direkt mee naar binnen, waar in een beetje aparte ruimet nog precies een tafel voor drie is (ondertussen had Mirjam uit de groep zich bij ons gevoegd)Hotpot is dus echt HOT!!!!! maar we houden dapper vol al gebruiken we het meeste de mildere bouillonpot.Dan fietsen we terug om de fietsen in te leveren, en komen langs een park waar we gezang horen. Fietsen parkeren en even kijkenTypisch chinees volksvermaak:iemand zingt( nou ja zingt!!)en dan gaat er ook nog iemand dansen en in dit geval waren er twee muzikanten die de boel begeleiden. Veel mensen staan eromheen om te kijken en eventueel zelf mee te doen...maar zodra wij er staan vormen wij de bezienswaardigheid..steeds weer grappig om mee te maken.
Dinsdag 25 september:We reizen van Chengdu-Lijiang. We gaan met een binnenlandsevlucht en vertrekken om 8.00uur uit het hotel om 12 uur waren we alweer in ons volgen de hotel 500km.verder.We logeren in hotel Mountain Peak Inn.Een heel sfeervol hotel.Het ligt in het oude centrum met veel kleine straatjes,grachtjes met bruggetjes en vrijwel alleen souvenirwinkeltjes...een grote kermis!!!We wandelen erdoor maar gaan dan langs het water door naar het Black Pool Garden.In de tempel daar hadden we een leuke ontmoeting met een monnik, we stakenwierook en kaarsjes aan, waarna er nog een of andere ceremonie volgde. We kletsten nog wat en gaven hem toen eeen paar Hollandse klompjes en wij kregen van hem allebei een armband die ons zal beschermen...dus die dragen we trouw!!!Maar dan gebeurt er toch weer iets onverwachts...we kunnen namelijk ons hotel in de wirwar van straatjes nooit meer terug vinden...gelukkig hadden we het kaartje van het hotel bij ons...zodat iemand ons de weg kon wijzen.
Woensdag 26 september:We vertrekken vandaag voor een bergtocht van twee dagen.De wandeling is prachtig, maar best zwaar omdat het pad alleen maar omhoog gaat, we klimmen zo'n 700meter omhoog naar 3200 meter over modder,keien,bergpad.Na zo'n 6 uur komen we aan in de Wenhai lodge, waar we weer verwend worden met een heerlijke maaltijd!!De avond is weer koud zodat we allemaal om 9 uur in bed liggen....maar dit keer wel met een electrische deken!!!dat is de luxe van vandaag!!want de toiletten zijn buiten.
Donderdag 27 september:De dag van het afstuderen van Remon!!!want ook al zijn we er niet bij, we denken er de afgelopen dagen dagelijks aan. We vertrekken om 8.45 uit de lodge en gaan de bergen weer in/op.Vandaag wordt makkelijker als gisteren is beloofd en dat is ook zo...al beginnen we wel weer met een stevige klim. we stijgen zo'n 100meter in de eerste kilometer...en dan gaat het helemaal mis!!! een van de mannen uit de groep blijft wat achter als Nico even bij hem informeert of alles goed gaat , wil hij even gaan zitten en twee tellen later krijgt hij daar boven op de berg een hart-infarct, meest vreselijke plek om zoiets te krijgen...gelukkig kunnen we wel per mobiele telefoon hulp oproepen, maar het duurt zeker twee en een half uur voor er een arts ter plaatse omdat de weg er naar toe bijna onbegaanbaar was en ze dan nog naar boven moesten klimmen.Maar dan na de eerste ECG ter plekke moet hij nog naar beneden gebracht worden, een behoorlijk steile helling af, gelukkig zijn er met de arts ook een aantal dorpsbewoners mee omhoog gekomen zodat de mannen uit de groep samen met hen de brancard naar beneden sjouwen.Dat betekende een kilometer lopen en 100 meter dalen geen gemakkelijke opgave...maar het is gelukt en hij leeft nog!!! maar dan moet de weg naar het dorp nog genomen worden in de ambulance( die eerst dus niet eens wilde komen omdat de weg te slecht was), de rest van de groep rijdt in taxi-busjes achter de ambulance aan naar beneden over een inderdaad verschrikkelijke weg en we hopen allemaal dat hij levend het ziekenhuis zal bereiken .de rit duurt 45minuten!!..en ook dat is gelukt!!!!"s avonds bezoeken we het ziekenhuis en is hij wel bij kennis en de toestand lijkt stabiel...gelukkig!!!Met de groep gaan we 's avonds toch "gewoon" naar de Naxi-muziek voorstelling zoals de bedoeling was en dat is niet echt goed voor je gehoor ...wat kunnen die meisjes vals en hard zingen!!!
We hebben aan het eind van deze bewogen dag nog even contact met Remon...het is voor elkaar...eindelijk afgestudeerd als docterandus met een 7,5!!!dat geeft ons weer een blij gevoel.
Vrijdag 28 september: De hele groep komt maar langzaam op gang want wij gaan vandaag weer verder...even contact met het ziekenhuis, de toestand is stabiel.We vertrekken pas laat naar Weishan zoals de bedoeling was...een dorp in de bergen boven Dali er zijn geen toeristen hier..zodat we ook hier weer goed bekeken worden.Onderweg rijden we uren lang langs de rijstvelden,waar ook druk geoogst werd..een prachtig gezicht al die verschillende kleuren groen. We gaan het dorp nog even door om te eten en dat doen we met 8 personen incl.drank voor 5 euro totaal!!Morgen gaan we weer naar beneden (van de berg af) en gaan we naar Dali.
Iedereen weer tot een volgende keer
Liefs van ons,
Ada en Nico
-
28 September 2007 - 14:00
Claudia:
Hoi,
Ik blijf met plezier jullie reiservaringen lezen. Wat een toestand met die man. Gelukkig lijkt het goed af te lopen. En wat is het daar toch goedkoop. Ongelofelijk dat je met zoveel mensen voor zo weinig kunt eten. Daar kunnen wij ons echt helemaal niks bij voorstellen.
Veel plezier verder!
Groetjes, Claudia -
28 September 2007 - 14:21
Annemarie:
Echt helemaal geweldig om jullie reis zo een beetje mee te maken.
Gefeliciteerd met Remon!!
Dikke kus en veel plezier! -
28 September 2007 - 14:38
Marian:
Wat een verhalen weer, prachtig. Op die ene na dan, Gelukkig is het met die meneer "goed" afgelopen. Zo zie je maar GENIETEN!!!! -
28 September 2007 - 15:10
Marry & Jos:
Wat een belevenissen. Heel veel mooie dingen, slechte dingen.... voor je oren, en iemand die onverwacht getroffen wordt. Dat is schrikken.
Aan de andere kant..... ALLEMAAL VAN HARTE MET DIE KLEINE KRENG (remon). EINDELIJK !!!!!!!
Neem er nog maar wat rijstewatertjes op. En blijf gezond. -
29 September 2007 - 11:12
De Knoopjes:
HOI! De 27e was met recht een dag van pieken en dalen, maar MET een DRS als zoon EN een gelukkig nog levende reisgezel! Hou die armbandjes maar om!!!!
Gefeliciteerd met de 'zoon met titel'!!
liefs,
de knoopjes
-
29 September 2007 - 17:23
Corrie En Kees:
Hoi, gefeliciteerd met Remon!
We lezen nog steeds met belangstelling jullie verhalen.
Wat een impact heeft dat,als je rikketik kuren gaat vertonen, en dan ook nog op zo'n onhergbergzame plek, wat is een mens dan kwestbaar.
We hopen dat het met jullie reisgenoot goed mag gaan.
Jullie maken wel heel veel mee en we kunnen ons voorstellen dat deze reis nog lang "na zal galmen" bij jullie.
Het einde van jullie reis komt zeker wel zo'n beetje in zicht nu?
Geniet nog even, heel veel plezier,
een heel goeie terugreis en tot ziens!
Liefs, Cor en Kees -
29 September 2007 - 20:48
Aad En Ria:
Hoi zus en zwager
Wat spannend zo'n reis en wat een belevenissen.Hopelijk blijft het goed gaan met jullie reisgenoot. Van harte gefeliciteerd met Remon. Fijn dat hij klaar is.
Annemarie is eerste geworden bij de wedstrijd van de Margriet. Vandaag zijn nieuwe foto's gemaakt.Met ma is alles prima, morgen krijgt ze jullie laatste 2 mailtjes te lezen.Veel reisplezier.
groetjes ook van aad ria -
30 September 2007 - 17:22
Drs. Re En MsC. Suus:
Hoi Pa en ma,
Het zal inderdaad wel schrikken zijn geweest, dat hoorde ik wel aan jullie. Wel super dat ik jullie even kon spreken donderdag via de mobiele telefoon, zelfs als jullie ergens op een berg in China zijn! Doe voorzichtig en maak er nog een mooie week van!
Groeten,
Re en Suus -
30 September 2007 - 19:05
Ma.v.d.Oever.:
Lieve mensen
Ik heb nog geen antwoord op mijn
vraag gehad van Donderdag j.l.over
mijn verjaardag ik weet niet wat ik nu moet doen? Jullie hebben weer een hele
boel meegemaakt,watzal het straks vreemd
zijn in ons landje,maar dan heb je al
die prachtige beelden nog voor je,die
je denk ik je leven niet meer vergeet.
Hele fijne dagen nog. Kus Ma.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
