Buenos Aires en de Walvissen
Blijf op de hoogte en volg Nico en Ada
13 November 2014 | Argentinië, Puerto Madryn
Buenes tardes todos,
Vanaf Puerto Pirámides onze eerste verhalen over Argentinië.
Na een prima reis.....alhoewel ook daar toch enig spannend moment was. want onze vlucht van Amsterdam vertrok meer dan een uur telaat en we hadden een overstap in Sao Paolo( >Brazilië) dat werd toen wel wat krap...maar we werden opgevangen bij de gate, de bagage ging direkt door en wij moesten ons melden bij Terminal 2 gate 14. Wij lopen, rennen, zoeken en nog eens zoeken. Op een zeker moment houden de bordjes Terminal 2 gewoon op...wij nogeens op de schermen controleren ...daar staat toch echt Terminal 2. Dan toch maar in ons beste spaans even informeren....Terminal 2 ???? vraagt de dame verbaasd, wij hebben geen Terminal 2 !!! maar bij terminal 3 staat bij gate 14 ons toestel naar Buenos Aires klaar. Weer goed gegaan...pffff. Het laatste stuk van Sao paolo naar Buenos Aires is zwaar, we vallen steeds in slaap.
De volgende morgen 8 november wachten ons twee heerlijke dagen in Buenos Aires. We hebben een kennningsmakingstour met een Nederlandse gids in een taxi, wat al geregeld was door Tipica reizen, die deze reis voor ons geregeld heeft.
We beginnen bij recoletta, een immens grote begraafplaats waar de graven eerder gebouwen zijn en dat is best raar want de graven hier zijn groter en sterker dan menig krot waar ook hier mensen moeten wonen. Ze noemen het hier ¨de stad van de doden¨
Ook Evita Peron ligt hier begraven,in een bescheiden graf maar het is bijzonder omdat zij een ¨meisje¨van het volk is dat hier ligt tussen de rijken van Buenos Aires.
We gaan de hele stad door en komen zo ook bij het Falkland oorlogsmonument dat recht tegenover een klokketoren ligt die Engeland geschonken heeft aan Argentinië bij 100 jaar onafhankelijkheid. De plaats van het monument is niet willekeurig....want zo willen de Argentijnen laten zien aan Engeland: ¨we zullen nooit vergeten wat jullie ons hebben aangedaan¨want de Argentijnen verloren deze oorlog om de falklandeilanden.
Dan naar de havens: ze geven ons een ¨Hamburg¨gevoel. Ze zijn gegraven omdat de schepen die steeds groter werden de haven van Boca ( een wijk hier) niet meer in konden, maar ze hebben er zólang over gedaan dat vóor deze havens af waren de schepen nog weer groter waren en zodoende hebben ze deze nieuwe havens nooit aangedaan.
Dan nog naar de wijk Boca, waar get duidelijk armer is. Het bekende ¨Camanito straatje¨wat eigenlijk een sloppenwijk is maar die nu door alle gebruikte restjes verf een vrolijke uitstraling heeft, maar tegelijkertijd nu erg toeristisch is geworden...maar je moet er geweest zijn.
We gaan door naar het Boca junior stadion, de kleuren in de straat worden steeds meer blauw en geel, de kleuren van deze club. Deze kleuren zijn ooit ontstaan doordat ze geen keuze konden maken wat de clubkleuren moesten worden. Spraken ze met elkaar af... we nemen de kleuren van de vlag van het schip dat als eerste vanaf nu de haven binnenkomt en dat was een ship met de zweedse vlag!! Toch best gek..
Wat ook bijzonder is, de club is hier nog altijd een vereniging waarvan de voorzitter wordt gekozen door de supporters. Het is een belangrijke post want deze plek kan een opstapje zijn om burgemeester te worden zoals de huidige burgemeester van Buenos Aires. Al speelt corruptie hier natuurlijk ook een belangrijke rol.
Deze eerste avond gaan we ook nog naar een Tangoshow, in een prachtig theater, eten we onze eerste argentijnse steak, drinken argentijnse wijn, en dan een werkelijk prachtige tangoshow,
Dan gaan om half twee onze ogen écht dicht!!
De jetlag slaat genadeloos toe!!
We hebben dan nog een heerlijke dag tegoed in B.A. , we hebben geluk want het is een zonnige dag!!! en het vorige weekend regende het 50 uur aan één stuk, wat de nodige ellende veroorzaakte. Maar daar hebben wij geen last meer van...
Voor de avond zijn we uitgenodigd door Lina voor een osado( barbeque en feest) op de binnenplaats van ons hotelletje. We zijn nog moe en slapen tussendoor een uur, we kunnen bijna niet opstaan maar het feest is voor onze kamerdeur!! dus douchen en dan lekker meedoen.
WE hebben een hele leuke avond met eten, drank en dans en veel vrolijkheid. Maar we moeten toch vroegtijdig afhaken , want we moeten om 5 uur op. Transfer 6 uur en 7.45 vliegen naar Trelew. Als we ons kussen voelen, vallen we direkt in slaap ondanks de herrie/feest voor onze deur.
Maandag 10 november
We worden om 6 uur opgehaald, de bel gaat en dan staat er niet één maar twee taxi´s voor de deur. Zij kennen elkaar en dat wordt soepel opgelost. WE dachten dat we naar de luchthaven vlakbij gingen maar moeten toch naar Ezeize, wat een dik half uur rijden is. Als we daar arriveren blijken er nog een paar honderd mensen te gaan vliegen en staan in een mega lange rij . Poeh...zullen we wel op tijd zijn??? maar om zeven uur zijn we ingechecked zonder probelemen en moeten dan weer in de volgende rij gaan staan voor de securitycheck. Mijn nagelvijltje mag nog steeds mee, en hier mogen we ook nog gewoon het water meenemen.Om half acht zijn we bij de gate , waar we direkt weer in de rij kunnen gaan staan....nou je ziet het...het past allemaal weer precies!!!
Op naar Peninsula Valdes en naar de walvissen!!!
Bij aankomst is het ook hier weer perfect geregeld met een transfer naar Puerto Piramides, dat ligt op het schiereiland Peninsula Valdes. Dit is de enige plek ter wereld waar robben voorkomen die 6 meter lang kunnen worden met een gewicht van 3 ton. Maar daar gaan we niet voor naar deze plek, wij zijn hier voor de WALVISSEN!!!
want peninsula Valdes is de kraamkliniek voor de walvissen van de zuidelijke oceaan.Er komen hier elk jaar zo´n acht honderd walvissen om te baren. Er is hier een unieke dierenwereld op dit schiereiland leven tussen oktober en maart ook nog duizenden zeehonden, zeeleeuwen en zeeolifanten. Ze baren hier, leren hun kroost zwemmen en jagen. en keren dan terug naar zee.....maar terug naar de walvissen die hier nu dus zijn. We gaan met een zodiac, die door een tractor in een soort stelling de zee in wordt geduwd vanaf het strand. Dat is al heel apart, maar dat gaat hier de hele dag door. Wij kiezen de laatste boot van de dag uit, omdat dan alle dagjes mensen weer weg zijn, zijn we met weinig mensen aan boord en zijn heel blij dat we al heel snel de eerste walvis met haar jong zien. Wat een indruk maakt dat!!! Ze zijn écht immens GROOT!!
16 meter en 60 ton!! WE zien vandaag een aantal moeders met kalf/kind, geweldig!! PRACHTIG!!! ze trekken zich niks aan van ons.
Weten jullie trouwens dat zo´n walvisjong nog een heel jaar lang melk drinkt bij de moeder???
Dinsdag 11 november
We hebben een auto met chauffeur geboekt want aan der andere kant van het eiland zijn afgelopen zaterdag de orka´s gezien!!! Die komen op het strand om babyolifanten te pakken...lees: opeten!!
En ja: WE ARE THE LUCKY ONES!!!
Na een dik uur rijden over de rippio wegen, zijn we bij Caleta Valdes. Na nog weer een uur wachten...weliswaar in de zon, maar met de bekende Patagonische snijdende wind, wordt ons geduld beloond!!!
we genieten gedurende twee uur van een live orka ¨show¨, waarbij onze chauffeur ons steeds weer meeriep...instappen...naar de volgende mirador...en dan ging de show weer verder want ook de orka´s gingen die kant op.
En ja!! ze kwamen inderdaad ook op het strand ( op afstand van ons hoor ) om zo´n klein , lief zee olifantenbabytje te pakken.
En dan nu als allerlaatste: Nico heeft zojuist ook nog de walvissen gezien ¨gewoon¨vanaf ons balkon, dat is wat je kunt noemen ¨geluksvogels¨!! en dat is dan ook weer precies zoals we ons voelen.
Je zal het toch allemaal maar in een paar dagen mogen zien en meemaken!!!
Nou dat is wel een heel lang verhaal geworden....maar we hopen dat jullie het toch hebben volgehouden en het dan ook nog met plezier hebben gelezen.
Liefs vanuit Puerto Madryn,
Adios Ada en Nico
PS: Lous nog muntjes nodig??
PS2: Marianne hoeveel foto´s had jij nou ook alweer??
Vanaf Puerto Pirámides onze eerste verhalen over Argentinië.
Na een prima reis.....alhoewel ook daar toch enig spannend moment was. want onze vlucht van Amsterdam vertrok meer dan een uur telaat en we hadden een overstap in Sao Paolo( >Brazilië) dat werd toen wel wat krap...maar we werden opgevangen bij de gate, de bagage ging direkt door en wij moesten ons melden bij Terminal 2 gate 14. Wij lopen, rennen, zoeken en nog eens zoeken. Op een zeker moment houden de bordjes Terminal 2 gewoon op...wij nogeens op de schermen controleren ...daar staat toch echt Terminal 2. Dan toch maar in ons beste spaans even informeren....Terminal 2 ???? vraagt de dame verbaasd, wij hebben geen Terminal 2 !!! maar bij terminal 3 staat bij gate 14 ons toestel naar Buenos Aires klaar. Weer goed gegaan...pffff. Het laatste stuk van Sao paolo naar Buenos Aires is zwaar, we vallen steeds in slaap.
De volgende morgen 8 november wachten ons twee heerlijke dagen in Buenos Aires. We hebben een kennningsmakingstour met een Nederlandse gids in een taxi, wat al geregeld was door Tipica reizen, die deze reis voor ons geregeld heeft.
We beginnen bij recoletta, een immens grote begraafplaats waar de graven eerder gebouwen zijn en dat is best raar want de graven hier zijn groter en sterker dan menig krot waar ook hier mensen moeten wonen. Ze noemen het hier ¨de stad van de doden¨
Ook Evita Peron ligt hier begraven,in een bescheiden graf maar het is bijzonder omdat zij een ¨meisje¨van het volk is dat hier ligt tussen de rijken van Buenos Aires.
We gaan de hele stad door en komen zo ook bij het Falkland oorlogsmonument dat recht tegenover een klokketoren ligt die Engeland geschonken heeft aan Argentinië bij 100 jaar onafhankelijkheid. De plaats van het monument is niet willekeurig....want zo willen de Argentijnen laten zien aan Engeland: ¨we zullen nooit vergeten wat jullie ons hebben aangedaan¨want de Argentijnen verloren deze oorlog om de falklandeilanden.
Dan naar de havens: ze geven ons een ¨Hamburg¨gevoel. Ze zijn gegraven omdat de schepen die steeds groter werden de haven van Boca ( een wijk hier) niet meer in konden, maar ze hebben er zólang over gedaan dat vóor deze havens af waren de schepen nog weer groter waren en zodoende hebben ze deze nieuwe havens nooit aangedaan.
Dan nog naar de wijk Boca, waar get duidelijk armer is. Het bekende ¨Camanito straatje¨wat eigenlijk een sloppenwijk is maar die nu door alle gebruikte restjes verf een vrolijke uitstraling heeft, maar tegelijkertijd nu erg toeristisch is geworden...maar je moet er geweest zijn.
We gaan door naar het Boca junior stadion, de kleuren in de straat worden steeds meer blauw en geel, de kleuren van deze club. Deze kleuren zijn ooit ontstaan doordat ze geen keuze konden maken wat de clubkleuren moesten worden. Spraken ze met elkaar af... we nemen de kleuren van de vlag van het schip dat als eerste vanaf nu de haven binnenkomt en dat was een ship met de zweedse vlag!! Toch best gek..
Wat ook bijzonder is, de club is hier nog altijd een vereniging waarvan de voorzitter wordt gekozen door de supporters. Het is een belangrijke post want deze plek kan een opstapje zijn om burgemeester te worden zoals de huidige burgemeester van Buenos Aires. Al speelt corruptie hier natuurlijk ook een belangrijke rol.
Deze eerste avond gaan we ook nog naar een Tangoshow, in een prachtig theater, eten we onze eerste argentijnse steak, drinken argentijnse wijn, en dan een werkelijk prachtige tangoshow,
Dan gaan om half twee onze ogen écht dicht!!
De jetlag slaat genadeloos toe!!
We hebben dan nog een heerlijke dag tegoed in B.A. , we hebben geluk want het is een zonnige dag!!! en het vorige weekend regende het 50 uur aan één stuk, wat de nodige ellende veroorzaakte. Maar daar hebben wij geen last meer van...
Voor de avond zijn we uitgenodigd door Lina voor een osado( barbeque en feest) op de binnenplaats van ons hotelletje. We zijn nog moe en slapen tussendoor een uur, we kunnen bijna niet opstaan maar het feest is voor onze kamerdeur!! dus douchen en dan lekker meedoen.
WE hebben een hele leuke avond met eten, drank en dans en veel vrolijkheid. Maar we moeten toch vroegtijdig afhaken , want we moeten om 5 uur op. Transfer 6 uur en 7.45 vliegen naar Trelew. Als we ons kussen voelen, vallen we direkt in slaap ondanks de herrie/feest voor onze deur.
Maandag 10 november
We worden om 6 uur opgehaald, de bel gaat en dan staat er niet één maar twee taxi´s voor de deur. Zij kennen elkaar en dat wordt soepel opgelost. WE dachten dat we naar de luchthaven vlakbij gingen maar moeten toch naar Ezeize, wat een dik half uur rijden is. Als we daar arriveren blijken er nog een paar honderd mensen te gaan vliegen en staan in een mega lange rij . Poeh...zullen we wel op tijd zijn??? maar om zeven uur zijn we ingechecked zonder probelemen en moeten dan weer in de volgende rij gaan staan voor de securitycheck. Mijn nagelvijltje mag nog steeds mee, en hier mogen we ook nog gewoon het water meenemen.Om half acht zijn we bij de gate , waar we direkt weer in de rij kunnen gaan staan....nou je ziet het...het past allemaal weer precies!!!
Op naar Peninsula Valdes en naar de walvissen!!!
Bij aankomst is het ook hier weer perfect geregeld met een transfer naar Puerto Piramides, dat ligt op het schiereiland Peninsula Valdes. Dit is de enige plek ter wereld waar robben voorkomen die 6 meter lang kunnen worden met een gewicht van 3 ton. Maar daar gaan we niet voor naar deze plek, wij zijn hier voor de WALVISSEN!!!
want peninsula Valdes is de kraamkliniek voor de walvissen van de zuidelijke oceaan.Er komen hier elk jaar zo´n acht honderd walvissen om te baren. Er is hier een unieke dierenwereld op dit schiereiland leven tussen oktober en maart ook nog duizenden zeehonden, zeeleeuwen en zeeolifanten. Ze baren hier, leren hun kroost zwemmen en jagen. en keren dan terug naar zee.....maar terug naar de walvissen die hier nu dus zijn. We gaan met een zodiac, die door een tractor in een soort stelling de zee in wordt geduwd vanaf het strand. Dat is al heel apart, maar dat gaat hier de hele dag door. Wij kiezen de laatste boot van de dag uit, omdat dan alle dagjes mensen weer weg zijn, zijn we met weinig mensen aan boord en zijn heel blij dat we al heel snel de eerste walvis met haar jong zien. Wat een indruk maakt dat!!! Ze zijn écht immens GROOT!!
16 meter en 60 ton!! WE zien vandaag een aantal moeders met kalf/kind, geweldig!! PRACHTIG!!! ze trekken zich niks aan van ons.
Weten jullie trouwens dat zo´n walvisjong nog een heel jaar lang melk drinkt bij de moeder???
Dinsdag 11 november
We hebben een auto met chauffeur geboekt want aan der andere kant van het eiland zijn afgelopen zaterdag de orka´s gezien!!! Die komen op het strand om babyolifanten te pakken...lees: opeten!!
En ja: WE ARE THE LUCKY ONES!!!
Na een dik uur rijden over de rippio wegen, zijn we bij Caleta Valdes. Na nog weer een uur wachten...weliswaar in de zon, maar met de bekende Patagonische snijdende wind, wordt ons geduld beloond!!!
we genieten gedurende twee uur van een live orka ¨show¨, waarbij onze chauffeur ons steeds weer meeriep...instappen...naar de volgende mirador...en dan ging de show weer verder want ook de orka´s gingen die kant op.
En ja!! ze kwamen inderdaad ook op het strand ( op afstand van ons hoor ) om zo´n klein , lief zee olifantenbabytje te pakken.
En dan nu als allerlaatste: Nico heeft zojuist ook nog de walvissen gezien ¨gewoon¨vanaf ons balkon, dat is wat je kunt noemen ¨geluksvogels¨!! en dat is dan ook weer precies zoals we ons voelen.
Je zal het toch allemaal maar in een paar dagen mogen zien en meemaken!!!
Nou dat is wel een heel lang verhaal geworden....maar we hopen dat jullie het toch hebben volgehouden en het dan ook nog met plezier hebben gelezen.
Liefs vanuit Puerto Madryn,
Adios Ada en Nico
PS: Lous nog muntjes nodig??
PS2: Marianne hoeveel foto´s had jij nou ook alweer??
-
13 November 2014 - 10:43
Marijke:
geweldig en precies als ik een bakkie koffie pak en de laptop. Lekker even wegduiken in jullie avonturen.
Fijne verjaardag!!!Ada en Nico ook natuurlijk.....
Veel plezier verder.
liefs,
Marijk (en ook van Peet natuurlijk) -
13 November 2014 - 13:30
Frans En Karin:
nog maar net begonnen met de reis ,maar wat een avonturen al
ada en Nico .
proost op het verjaren ,is weer eens wat anders als thuis vieren .
hou je dag boek goed bij, om niets te vergeten en te verhalen.
mensen die verreizen kun veel verhalen .blijf genieten dan doen wij dat
ook ,op na het volgende mooie gebeuren.
lieve groet frans en karin -
13 November 2014 - 13:32
Mark:
Hallo Nico en Ada,
Leuk om te lezen.
Veel plezier nog verder.
Groeten,
Mark
-
13 November 2014 - 14:38
Cora Van Den Beukel:
Hoi Ada en Nico.
Wat een belevenis weer, jullie zien wat van de wereld.
Ada nogmaals hartelijk gefeliciteerd wat heerlijk om je verjaardag in Argentinie te mogen vieren.
Veel plezier!!!
Groetjes cora -
13 November 2014 - 19:18
Karin Wienk:
Hoi Ada en Nico.
Heerlijk om te lezen. Kijk uit naar het volgende verslag.
Heel veel plezier.
Groetjes,
Karin -
13 November 2014 - 20:03
Sarie:
Heerlijk weer om je verhaal te lezen. Net of je er een beetje bij bent. X -
13 November 2014 - 20:13
Sharareh:
Hallo Ada en Nico,
Leuk om te lezen ,
Van hartelijke gefeliciteerd met je verjaardag in Argentinië ,
Heel veel plezier verder,
Gr,
Sharareh -
13 November 2014 - 20:45
Ina:
Hallo genieters, geluksvogels, blije mensen!
Wat een ongelooflijk mooie verhalen! Zo meeslepend geschreven.
Zo´n andere wereld, tegenstellingen, geschiedenis, natuurwonderen.
Hoe meer jullie beleven, hoe meer wij kunnen meegenieten.
En nu nog de foto´s van de walvissen. En straks van de pinguïns.
Lieve groeten, Ina. -
13 November 2014 - 21:44
Wilma:
Hallo Ada en Nico,
Dat zijn al prachtige belevenissen zeg, wat geweldig! Mooi om jullie avonturen weer te volgen.
En van Harte gefeliciteerd Ada! Veel verjaardagsplezier!
Lieve groet,
Jos en Wilma -
13 November 2014 - 22:28
Marianne:
Buenos dias globetrotters! Wat een prachtige belevenissen (en dan ook nog jarig zijn; gefeliciteerd!). Ada, ik heb inmiddels 1100 van de 1300 foto's ingeplakt (dan wel afgekeurd; ik zal het onze toekomstige gasten die foto's komen kijken niet al te moeilijk maken.....), maar ik voorzie dat jij mijn aantal toch wel gaat overtreffen!
Geniet van alle prachtige dingen!
Hasta la vista!
Knoopjes
-
13 November 2014 - 23:06
Corrie En Kees:
Lieve Ada en Nico,
Allereerst gefeliciteerd met je verjaardag, Ada.
We wensen je een fijn en gezond nieuw levensjaar.
Wat een heerlijk reisverslag, het plezier spat ervan af.
Nog hele fijne weken toegewenst.
Liefs,
Cor en Kees -
14 November 2014 - 11:57
Jan De Vos:
Een dagje te laat maar alsnog gefeliciteerd Ada en natuurlijk Nico ook om samen deze trip te maken. Een deja vus voor mij, echter de Orka's hebben wij gemist. Heerlijk om een en ander te lezen en weer te genieten van de beelden.
Veel plezier in het volgende stuk. Groet Jan -
14 November 2014 - 16:39
Lenyvdoever:
Lieve Nico en Ada als je m`n s.m.s.je niet heb gehad dan eerst mijn Felicitatie nog voor je verjaardag en we hopen op nog vele gezonde en gelukkige jaren. Wat een verhaal heb ik gelezen over jullie ervaringen geweldig
maar kijk uit voor die geweldige walvissen, ik had gisteren al geschreven maar dat was niet doorgekomen er was ook een storing maar ik heb nu Aad van Ria even aan z`n jasje getrokken die was boven dus ik hoop dat het nu zal lukken. Hier is alles goed ook met je Moeder. Ik hoop dat jullie nog fijne dagen hebben geniet er van want het is zo om. Je s.m.s.je ontvangen en bedankt. Dikke knuffel. Ma. -
18 November 2014 - 13:14
Marry En Jos:
WoW, klink heel intensief maar je ziet iets waar anderen nooit aan toe zullen komen. Heel veel genieten daar.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
